Blog

Terug naar overzicht

Waargebeurde verhalen met een rode draad

Preventie is onze core-business. Als preventie-adviseur ben je meestal bezig met het voorkomen van gevaarlijke situaties op de werkvloer. Als auditor en onderzoeker van arbeidsongevallen krijg je soms wel andere situaties te zien... Over een sterke maag beschikken is dan wel nodig. Je kan echter gerust voortlezen.
Bedrijven nemen ons in vertrouwen en delen gevoelige informatie met ons. Daarom zal je hier geen traceerbare details vinden. Waarom ze dan toch aanhalen? Om de simpele reden dat deze cases een rode draad vertonen. Een reëel risico dat in de meeste bedrijven om de hoek schuilt.

Geen fictie
We verzinnen de voorvallen hieronder niet, maar schetsen bewust niet de omstandigheden. De bijhorende beelden bewaren we in onze archieven om er hopelijk nooit meer te moeten naar kijken. Wie interesse heeft in gruwelijke verhalen, verwijzen we naar pagina’s als deze. Jammer genoeg ook allemaal waargebeurde voorvallen…

In onze archieven zitten er naast het dubbele dodelijke ongeval in Bilbao nog andere arbeidsongevallen, de meeste met blijvend letsel. Elk van deze arbeiders had ruime, zelfs jarenlange ervaring in de job waarbij het ongeval zich voordeed. In willekeurige volgorde:
- arbeider verliest 3 vingers, een stukje pink en breekt 2 duimen
- arbeider verliest 2 vingertoppen en ontsnapt nipt aan de dood
- arbeider verliest 75% zicht aan een oog
- arbeider verliest 2 vingertoppen
- arbeider verliest een hand
- arbeiders krijgen metalen draad door het been (2 aparte gevallen)
- arbeider loopt ernstige cementbrandwonden op aan voet en scheenbeen
- arbeider verliest 75% zicht aan een oog

Terugkerend patroon
Heb je het patroon ontdekt? We hebben geen moeite gedaan om de rode draad die deze mannen verbindt te verstoppen. Inderdaad, “elk van deze arbeiders had ruime, zelfs jarenlange ervaring in de job”…
47 jaar oud met 15 jaar ervaring, 57 jaar met 28 jaar ervaring, 30 jaar ervaring, 57 jaar met 18 jaar ervaring, 48 en een vaste kracht, 36 jaar met 14 jaar ervaring, 49 jaar, 51 jaar met 33 jaar ervaring. Je denkt vast meteen aan collega’s in je eigen bedrijf nu. Ook al lopen interim-krachten en nieuwe werknemers een hoog risico om andere redenen, toch gebeuren er meer ongevallen met ervaren werknemers. Statistieken spreken over 60% meer dan het gemiddeld aantal ongevallen bij 55-plussers en over een significante toename van ongevallen met dodelijke afloop met de vorderende leeftijd van de werknemer. Uiteraard speelt er veel meer dan het aantal levensjaren. Wat is dan wel de boosdoener?

Complacency
De vertaling “zelfgenoegzaamheid” of zelfvoldaanheid” dekt de lading van het complacency-syndroom niet. Complacency is gewoonweg de verkeerde inschatting van het risico. Hoe vaker je iets doet zonder negatieve gevolgen, hoe minder je bij mogelijke risico’s stilstaat. Een verschijnsel dat niemand echt vreemd is. Kijk maar naar jezelf wanneer je de voor jou zeer bekende weg naar huis rijdt en zonder het goed en wel te beseffen “plots” al je oprit op staat zonder na te denken over de eventueel gevaarlijke verkeerssituaties onderweg.

Een vals gevoel van veiligheid doet ervaren werknemers bepaalde veiligheidsvoorschriften negeren. Iedere nieuwkomer herinnert zich wel de zenuwen van de eerste dag toen alles nieuw was en die voorschriften een houvast waren. Na 1000 werkdagen heeft diezelfde werknemer die handelingen misschien al 10.000 keer gedaan en raakt hij in een bepaalde minder oplettende gewoonte-flow. Wanneer je even doorvraagt waarom iemand iets op een bepaalde manier doet, is diens klassieke antwoord: “We doen dat hier al 20 jaar zo en er is nog nooit iets gebeurd.”

complacency-1024x575.jpg

afb. pipelineperformancegroup

Complacency-CNB-Safe-2.jpg


Het door deze werknemer waargenomen risico is de som van wat hij als gevaarlijk ervaart en wat de riskante gevolgen van zijn aanpak kunnen inhouden. Zijn in de loop der jaren gegroeide zelfvertrouwen is echter omgekeerd evenredig aan zijn correcte inschattingsvermogen. Soms neemt dat zelfs af tot het punt waarop men helemaal geen risico meer waarneemt. In dat geval hebben de opgedane vaardigheden en algemene ervaring dus een negatieve invloed op de arbeidsveilige aanpak en zal de meer ervaren werknemer gevaarlijkere keuzes maken dan de nieuweling. De werknemers die ons “we doen dit al 20 jaar zo” antwoorden, zijn niet arrogant. Ze spreken gewoon uit ervaring. Hun ervaring, maar wel een mogelijk levensbedreigende ervaring.

Ook bedrijven kunnen trouwens “zelfvoldaan” worden, wanneer ze toelaten dat veiligheidsprocedures niet altijd even nauw genomen worden. Wanneer bijna-ongevallen niet leiden tot actie. Kortom, wanneer ze niet duurzaam investeren in arbeidsveiligheid.

Niets aan te doen?
Toch wel. Gelukkig maar! Naast het bewustzijn van deze rode draad, zijn er ook een aantal signalen die je als werkgever in de gaten kan houden.
Daarnaast zijn er meerdere opleidingsmodules die zowel werkgevers als werknemers bij de les houden. Het is echt mogelijk om mensen blijvend die switch naar veilig werken te laten maken. Wanneer organisaties kiezen om te werken aan deze menselijke factoren, kiezen ze meteen voor een langetermijnoplossing.

Als je er ook van overtuigd bent dat de complacency-factor in jouw bedrijf momenteel te hoog ligt, aarzel dan geen dag langer en doe er iets aan. Je menselijke kapitaal is te kostbaar om hen onnodige risico’s te laten lopen. Seekurico is jouw partner hierin, vanaf het moment dat jij die switch maakt voor je werknemers.

comfort zone.jpg

Seekurico BV

Rode Kruisstraat 49
3540 Herk-de-Stad (B)

info@seekurico.be
Tel. +32 (0)474 37 94 63

BTW BE 0683.484.566

Let’s meet!